top of page

Yolun sonu harfler.

  • Yazarın fotoğrafı: Feyza Nur SAĞLAM
    Feyza Nur SAĞLAM
  • 26 Ara 2022
  • 2 dakikada okunur

Güncelleme tarihi: 30 Tem 2024


Saç telimden ayak ucuma kadar öfke dolu vücudum ile hüzün kokan benliğim arasındaki çatışma, yolumu yine buraya düşürdü. Harflerin arasına... Zira bir umuttu birkaç harfi bir araya getirmek. Kendini anlama, hislerini bir yazıda bırakma umudu ile koşmak gibiydi, harflere varmak...


"Zaten bizim tüm yollarımızın sonu harflere çıkar." dedi içimdeki ses.


Doğruydu. Öyleydi. Hayatımın özeti gibiydi harfler. Okul hayatım da harflerden ibaretti, hayatımın kırılma noktası olan üniversite hayatım da. Ve yolun sonunun harflere çıktığının ispatı olan, seçtiğim bu meslek de...


"Harfleri bir araya getirmek, yegane tesellimdir." dedi içimdeki ses sonra.


Evet, haklısın dedim ona. Kendini daha güzel teselli edemezdin...


"Zaten biz hep kendi kendimizi teselli ettik, değil mi?" dedi sonra.


Evet, biz hep kendi kendimizi teselli etmek zorunda kaldık ve bunu da harflerle yaptık...


"Harflerle yaptığın teselli üzerine, tekrar sıraladığın harfler peki?" diye sordu, içimdeki ses. Bu sorunun, dün geceye ithaf olduğunu biliyordum. Çünkü dün gece, geçmişin izi olan harflerim üzerine, yeni harflerimi sıralamıştım...


Ve cevap verdim;


Onlar, harflere bırakıldığı sanılan hislerin, artık olmadıklarını ispat etmek içindi. Yani, hafızada kötü olarak kalmasını istemediğin şeylerin üstüne iyi anılar sermek gibi... Ve ben de, harflerle kendimi teselli etme çabalarım sonucu oluşan o "birkaç kelimenin" artık bu zaman diliminde mevcut olmayan gerçekler olduğunu dile getirmek istedim. Yani, "karalamalarımın" üzerine bulutlar çizdim.


"Bulutlar mı?" Diye sorularına devam etti içimdeki ses.


Evet, bulutlar dedim. Gerçek ve hayal çizgisinin belirsiz olduğu fakat bir şekilde olumlu hissettiren bulutlar...


"Bunu nasıl tanımlayalım peki? Harflerle kendini teselli edişini harflerle teselli etmek mi diyelim?" Diye garip bir cümle kurdu içimdeki ses. Bilirdim, garipti o. Biraz da antikaydı hatta.


Öyle demeyelim de, yolun sonu her türlü harflere çıkar diyelim mi?


"Diyelim. De bakalım hatta o zaman."


Diyeyim;


Bizde, yolun sonu hep harflere çıkar...




Son Yazılar

Hepsini Gör

コメント


Hakkımda

WhatsApp Image 2024-07-26 at 10.17.38.jpeg

İnsan dediğin, esasen bir puzzle parçasını oluşturan kişiliğinin; her bir parçasını öncelikle özenle tanımalı. Ardından o parçaların kendisinin bir parçası olduğunu bilerek onları kucaklamayı öğrenmeli. Böylece, her bir parçanın esasen bir resmi oluşturmak için ne derece öneme sahip olduğunu görmeli ve yine her bir parçanın hayatındaki varlığını korumayı amaç edinmeli. Ve işte burası da benim bir puzzle parçam ve çok daha ötesi... Çünkü yazmak, bir hayatta kalma meselesi... Her hal ile yazmak ise ondan çok daha ötesi...

Kategoriler

Zaman Akışı

Abone olun;

Abone Olun!

Abone olduğunuz icin teşekkürler...

© 2022 by Herhalile

bottom of page