top of page

Saygı dediğin, üç boyutludur.

  • Yazarın fotoğrafı: Feyza Nur SAĞLAM
    Feyza Nur SAĞLAM
  • 23 Şub 2023
  • 3 dakikada okunur

Güncelleme tarihi: 30 Tem 2024


Günlerden Perşembe. Hani mübarek gün ya, o yüzden ilk harfini büyük yazasım geliyor. Saygı, böyle bir şey değil mi? Güne gösterdiğim saygıyı, ilk harfini büyük yazarak ifade etmiş bulundum. Yani, saygı denen şey; biraz da kendine özgü bir kavram olsa gerek. Belli bir kalıbı yok ne de olsa, belli bir yöntemi de yok. Saygı göstermek istediğin şey ve senle ilgili bu...


Peki, kendimize gösterdiğimiz saygı? Onu nasıl ifade ediyoruz? İşte bu ilgimi çekti.


Neden mi?


Çünkü karşı karşıya gelen şeyler; ben ve yine ben. Kendin ile karşı karşıya gelmek yani, bu. Kendimize nasıl saygı gösterir, kendimiz? Bunu başka nasıl ifade edebilirim bilmiyorum...


Ya da şöyle diyebiliriz sanırım; mesela birinci tekil şahıs ile cümleyi kuralım:


Kendime gösterdiğim saygının ifade şekilleri nelerdir?


Bir dk.


Bundan önce sorulması gereken bir soru daha vardı. Nasıl unuturuz onu?!


"Sen, ben, biz, onlar, herneyse, yani herkes; kendine, kendime, kendimize ve kendilerine; saygı gösteriyor muyuz?"


Biliyorum, anlatım bozukluğu dolu saçma sapan bir cümle oldu. Ama benim canım böyle bir cümle kurmak istedi.


Çünkü, Canım kendim...

Ekleme;

Haddini bil canım kendim!


Devam edelim, daha anlaşılır olması için yine birinci tekil şahıs kullanacağım:


"Kendime saygı gösteriyor muyum?"


Hımmm. Biraz düşünelim. Saygı ve kendim. Ben. Saygı göstermek? Kendime? Hımmm.


Ne evet diyebilirim bu soruya,

Ne de hayır sanırım.


O zaman şöyle bir soru soralım:


"Elbet kendime saygı göstermişimdir, öyle olmasa bunca senedir nasıl kendimle kalayım değil mi? Herneyse, kendime nasıl saygı gösterdim? Yani bu konuyu açalım, somutlaştıralım. Anlat bakalım."


Hımmm. Düşünelim. Biraz daha düşünelim. Biraz biraz daha... O kadar da uzak bir zaman diliminde gerçekleşmiş olmasa gerek, bu kendine saygı gösterme işlemi. Yakın geçmişi tahlil edelim. Düşünelim. Hımmm. Tamam, bulduk! Yani, buldum!


"Ama bir dk. Bu kendimle benim aramda. Bunu size söyleyemem. O zaman niye mi bu kadar konuştuk?"


Neden mi?

Siz de düşünün diye. En son ne zaman kendinize saygı gösterdiniz düşünün diye...

Çok uzak zaman diliminde ise bu durum, oturun bir sorgulayın diye... Kaç senedir beraber olduğunuz kendinize nasıl davranıyorsunuz, bir düşünün diye...


Evet, düşünün bakalım.

Düşünelim.

Düşünüyorum.


Neden mi bunu düşünelim dedim?

Çünkü şu sıralar twitterda fazla takılmaya başladım. Herkes ilişkilerinden bahsediyor tabi ve biraz da tahliller yapılıyor orada.

Mesela bir soruyu çok soruyorlar orada: "Bir ilişkideki en önemli şey nedir?"

Bu konuya nerden mi geldik?

Biraz sabır, az önceki sorunun cevabı ile bağlantı kuracağız şimdi.


Bence bir ilişkide varlığı zorunlu olan ve ilişkinin gidişatına etki eden en önemli şey; Saygı!

Ama bu saygı dediğimiz şey, tek taraflı değil.

Üç boyutlu bir saygıdan bahsediyorum ben;

Birinci basamak, karşımızdakine saygı.

İkinci basamak, ilişkinin kendisine saygı.

Ve üçüncü basamak, kendimize saygı!

Bu basamaklar arasında derecelendirme ve sıralandırma yapmıyorum, sadece açıklamak için basamak tabirini kullandım, yanlış anlaşılmasın.


Fakat, bir sıralandırma yapmam gerekse idi, birinci sıraya kendimize saygıyı koyardım. Çünkü neden mi? Çünkü, gerçek manada kendisine saygısı olan bir birey ancak ve ancak sağlıklı bir ilişki yürütebilir bence. Gerçek manada kendisine saygı gösterebilen bir birey, karşısındakine de saygı gösterebilir ancak. Ve bu birey, saygının tek taraflı değil de üç boyutlu olduğunu bilebilir...


Kendisine saygı gösterebilen bir bireyin, sınırları vardır mesela. Kendisinin değerli olduğunun farkındadır. Sınırlarının büyük anlamda geçilmesine izin vermez, kendisine saygı göstermeyen insanlarla vaktini harcamaz mesela. Herkese hak ettiği gibi davranır, kendi sınırları ölçüsünde yine kendinden fedakarlıkta bulunur ki bu da önemli bir boyut... Bu örneklemeler çoğaltılabilir ama şuan konumuz bu değil.


Yani özetle benim demek istediğim şu ki;


Başkalarından saygı beklemeden önce, kendimize saygı göstermeyi bilmeliyiz. Bencilce bir istek değil bu, yani önce kendine saygı gösteriyor olmak, egoistçe bir davranış değil. Saygı dediğimiz olgu, ego kelimesi ile yan yana bile gelemez zira. Çünkü bu olgu, ziyadesiyle olumlu, tamamlayıcı, huzur veren ve zararsız bir şey.


Ve bir döngüyü başlatan bir nokta özünde;

Kendine saygı duyan insan; başkalarına da saygı duyar.

Kendine saygı duyan insana; başkaları da saygı duyar.

Kendine saygı duyan insan; ilişkilerine de saygı duyar...


Tüm bunları söyledikten sonra ise, o önemli soruyu sormanın vakti geldi:


Sahi, sen kendine saygı duyuyor musun?




Son Yazılar

Hepsini Gör

Opmerkingen


Hakkımda

WhatsApp Image 2024-07-26 at 10.17.38.jpeg

İnsan dediğin, esasen bir puzzle parçasını oluşturan kişiliğinin; her bir parçasını öncelikle özenle tanımalı. Ardından o parçaların kendisinin bir parçası olduğunu bilerek onları kucaklamayı öğrenmeli. Böylece, her bir parçanın esasen bir resmi oluşturmak için ne derece öneme sahip olduğunu görmeli ve yine her bir parçanın hayatındaki varlığını korumayı amaç edinmeli. Ve işte burası da benim bir puzzle parçam ve çok daha ötesi... Çünkü yazmak, bir hayatta kalma meselesi... Her hal ile yazmak ise ondan çok daha ötesi...

Kategoriler

Zaman Akışı

Abone olun;

Abone Olun!

Abone olduğunuz icin teşekkürler...

© 2022 by Herhalile

bottom of page